Słownik polsko-niemiecki. 2014.
wysiedlić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wysiedlać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wysiedlić — dk VIa, wysiedlićlę, wysiedlićlisz, wysiedlićsiedl, wysiedlićlił, wysiedlićlony wysiedlać ndk I, wysiedlićam, wysiedlićasz, wysiedlićają, wysiedlićaj, wysiedlićał, wysiedlićany «zmusić kogoś do opuszczenia miejsca zamieszkania; usunąć kogoś ze… … Słownik języka polskiego
wysiedlać — → wysiedlić … Słownik języka polskiego
wysiedlać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wysiedlaćam, wysiedlaća, wysiedlaćają, wysiedlaćany {{/stl 8}}– wysiedlić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wysiedlaćlę, wysiedlaćli, wysiedlaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} zmuszać kogoś do opuszczenia miejsca… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ekspatriować — ndk a. dk IV, ekspatriowaćriuję, ekspatriowaćriujesz, ekspatriowaćriuj, ekspatriowaćował, ekspatriowaćowany «wysiedlać, wysiedlić kogoś poza granice kraju, zwykle pozbawiając obywatelstwa» Ekspatriować więźniów … Słownik języka polskiego
wyrugować — dk IV, wyrugowaćguję, wyrugowaćgujesz, wyrugowaćguj, wyrugowaćował, wyrugowaćowany «usunąć kogoś z zajmowanego miejsca, pozbawić kogoś nieruchomości; wysiedlić, wydalić, wypędzić» Wyrugować brata z rodzinnej posiadłości. Wyrugować kogoś z jakiejś … Słownik języka polskiego
